Serwis ekonomiczny

W dzisiejszym Codzienniku
  
- Dziś wskaźniki GUS koniunktury w biznesie, wstępne PMI Niemiec, strefy euro i USA
- Produkcja przemysłowa i budowlana zaskoczyły w styczniu na plus, płace spowolniły
- Złoty wrócił poniżej 4,17 za euro, rentowności lekko wzrosły

Temat Ukrainy nie traci na aktualności i ma pierwszoplanowe znaczenie dla nastrojów rynkowych. Spotkanie przedstawicieli USA i Rosji w Arabii Saudyjskiej zakończyło się sygnałem o gotowości do dalszych rozmów nie tylko w prawie zakończenia wojny w Ukrainie, ale też normalizacji stosunków dyplomatycznych i współpracy gospodarczej. Rzecznik Kremla sugerował, że możliwe jest bezpośrednie spotkanie D.Trumpa i W.Putina jeszcze przed końcem tego miesiąca (co sugerowałoby najbliższy tydzień), ale nieco później optymizm w tej sprawie nieco schłodził sekretarz stanu USA, mówiąc, że termin tego spotkania będzie uzależniony od postępu w rozmowach o zakończeniu wojny. 
Tuż po weekendzie uwaga skupi się jednak na wynikach niemieckich wyborów parlamentarnych.  (...)

W styczniu produkcja przemysłowa spadła o 1,0% r/r zgodnie z naszą prognozą i o mniej niż zakładał rynek (-1,5% r/r). Nie widać było za to istotnej presji na ceny w przemyśle: inflacja PPI odbiła do -0,9% r/r, ale rynek oczekiwał -0,4%. Produkcja budowlana zdecydowanie przebiła oczekiwania drugi miesiąc z rzędu wynikiem 4,3% r/r, podczas gdy mediana prognoz była ujemna. Taki wynik sugeruje, że rozkręca się cykl inwestycyjny oparty na środkach z UE. Dane o płacach i zatrudnieniu z sektora przedsiębiorstw za styczeń podlegają zaburzeniu związanym ze zmianą próby statystycznej, stąd należy je ostrożnie interpretować. Pokazały dalsze wyhamowanie wzrostu płac, do 9,2% r/r z grudniowych 9,8% r/r, oraz spadek zatrudnienia o 0,9% r/r. Z tego zestawu, z punktu widzenia presji inflacyjnej największe znaczenie ma dalsze hamowanie płac, w tym w usługach, które powinno z czasem otworzyć drogę do obniżek stóp procentowych.

Mijają właśnie trzy miesiące od ponownego wyboru Donalda Trumpa na prezydenta USA, a niepewność dotycząca skutków zmian w amerykańskiej polityce dla światowej gospodarki i globalnego bezpieczeństwa nie tylko znacząco się nie obniżyła, ale wręcz wkroczyła na nowy poziom: okazało się bowiem, że nawet decyzje już ogłoszone i podjęte (jak w przypadku nałożenia 25-proc. ceł na Kanadę i Meksyk) niewiele nam mówią o tym, co faktycznie się wydarzy, ponieważ mogą zostać błyskawicznie wstrzymane lub cofnięte. Z jednej strony wciąż utrudnia nam to przewidywanie zmian w gospodarce i nastrojów na rynkach finansowych, z drugiej strony pozostawia szanse na to, że np. obawy dotyczące ostrego skrętu w stronę protekcjonizmu handlowego, który mógłby zaszkodzić światowej koniunkturze, ostatecznie zrealizują się tylko w ograniczonym zakresie.  (...)

W grudniu największe wahania w regionie obserwowaliśmy w przypadku złotego i forinta, podczas gdy korona i rubel były stabilne. Krajowa waluta zyskiwała do połowy zeszłego miesiąca, ale wtedy na rynku pojawił się NBP i spowodował szybki wzrost EURPLN. W ślad za tracącym złotym, osłabiać zaczął się też forint.

Pojawienie się NBP na rynku i zapowiedź możliwości wystąpienia kolejnych interwencji przez prezesa Glapińskiego sprawia, że analiza techniczna nie będzie potrzeba by przewidzieć najbardziej prawdopodobny kierunek zmian EURPLN. Jeśli zaś chodzi o inne waluty regionu, krótkoterminowy układ sprzyja forintowi, EURCZK waha się w trendzie bocznym, a rubel może oddać część ostatnich zysków w wyniku umocnienia dolara.