Komentarz Specjalny - Rozmowa z Szymonem Borawskim - Reks
O 2018 roku mówi się, że nie był łatwym rokiem dla inwestujących na rynkach finansowych – czy wśród zarządzanych przez Was subfunduszy są takie, które mimo to „obroniły się”?
Rok 2018 był rzeczywiście bardzo słaby dla niemal wszystkich klas aktywów i to nie tylko w Polsce, ale też na całym świecie. W zasadzie jedyne aktywa, jakie się obroniły to gotówka, instrumenty rynku pieniężnego oraz obligacje skarbowe, chociaż też nie wszędzie. Podobnie wyglądało to w zarządzanych przez nas produktach. Rok 2018 „na plusie” zakończyły fundusze polskich obligacji skarbowych (przyniosły stopę zwrotu ponad 3%) oraz dłużne krótkoterminowe (dawne gotówkowe), które zarobiły ponad 1,7%. Nad kreskę wyszedł także, inwestujący głównie w obligacje, Santander Platinum Konserwatywny oraz Santander Obligacji Europejskich.
Czy początek roku jest bardziej optymistyczny?
Zdecydowanie tak. Zresztą można się było tego spodziewać. Pod koniec roku strach na rynkach był tak duży, że tylko kwestią czasu było, kiedy nastąpi odbicie. Fakt, że jest dość gwałtowne, wynika z dużej skali przeceny w ostatnich miesiącach minionego roku. Teraz odbiły niemal wszystkie ryzykowne aktywa tj. akcje, zarówno rynków dojrzałych jak i wschodzących. Duże odbicie obserwujemy także na rynkach obligacji korporacyjnych. Za to obligacje skarbowe, które zwłaszcza w grudniu były bardzo mocne, teraz lekko wyhamowały.
Niektóre z zarządzanych przez Was subfunduszy od początku roku rozpoczęły solidne odpracowywanie zeszłorocznych słabych wyników – jakie ich cechy powodują, że akurat te radzą sobie tak dobrze?
Najmocniej widać to oczywiście w funduszach akcyjnych, jednak też tam jest najwięcej do odrobienia. W styczniu szczególnie dobrze radziły sobie fundusze zagraniczne tj. np. Santander Prestiż Technologii i Innowacji (ponad 8% zysku) czy Santander Prestiż Rynków Wschodzących oraz fundusze akcji regionalnych. Dobrze wypadły też te inwestujące na lokalnym rynku akcji, choć akurat w styczniu Polska była relatywnie słabsza od innych rynków, stąd wzrosty rzędu „tylko” 4-5%.
Czy dobre wyniki w ostatnim czasie mogą świadczyć o stałym trendzie?
To trudne pytanie. Na rynkach finansowych nie ma czegoś takiego jak stały trend. Sytuacja potrafi zmieniać się bardzo dynamicznie. Zwłaszcza w ostatnich kilkunastu miesiącach istotnie wzrosła zmienność. Nadal jest wiele niepewności np. co do tego czy spowolnienie wzrostu w Europie będzie duże, jak zakończy się temat wojen handlowych oraz co z Brexitem? To głównie te tematy odpowiadały za dużą zmienność i spadki w ubiegłym roku. Sporo jednak zostało już zdyskontowane, w wielu przypadkach nawet zbyt mocno, więc musiało przyjść odreagowanie. Pomimo wielu czynników ryzyka, które zresztą nieustannie nam towarzyszą, wierzę, że rok 2019 będzie dla inwestorów lepszy niż poprzedni.
Co z osobami, które słabo tolerują ryzyko? Czy nadal istnieją fundusze warte ich zainteresowania w obecnych warunkach rynkowych?
Osoby z niską tolerancją na ryzyko powinny sięgać po produkty bardziej konserwatywne. Dla osób z krótkim horyzontem inwestycyjnym są przede wszystkim fundusze dłużne krótkoterminowe. Jeśli ktoś może inwestować dłużej, ale nadal nie czuje się komfortowo z dużymi wahaniami wartości jednostek, mamy fundusze obligacyjne czy konserwatywne z niewielkim udziałem akcji.
Czy wystarczy dywersyfikacja funduszy w ramach jednego parasola, aby zoptymalizować swoje wyniki? Jakie rozwiązania byłyby optymalne, gdybyśmy nie mieli wystarczającej wiedzy czy środków, żeby inwestować w kilka funduszy, a chcielibyśmy rozpocząć przygodę z inwestowaniem?
Dla tego typu inwestorów idealnym rozwiązaniem są utworzone na początku ubiegłego roku cztery strategie w ramach parasola Santander Prestiż SFIO. To gotowe portfele produktów, dopasowane do potrzeb inwestora w zależności od jego skłonności do ryzyka. Począwszy od mało zmiennej Strategii Konserwatywnej poprzez Strategię Stabilną i Dynamiczną aż po Strategię Akcyjną. Strategie te inwestują w inne fundusze zarządzane przez Santander TFI i różnią się przede wszystkim alokacją pomiędzy fundusze akcyjne i dłużne. Klient otrzymuje jeden prosty produkt, a jednocześnie jest to dość zdywersyfikowany portfel. Nie musi śledzić notowań kilku funduszy, a dodatkowo nasi zarządzający będą starali się podejmować decyzje alokacyjne za klienta (np. zwiększą udział obligacji korporacyjnych kosztem np. skarbowych lub akcji zagranicznych kosztem polskich, jeśli uznają to za stosowne).
Prezentowane wyniki (stopy zwrotu) subfunduszu Santander Prestiż Obligacji Korporacyjnych dotyczą zmian wartości aktywów netto odpowiednich subfunduszy przypadających na jednostkę uczestnictwa w odpowiednim okresie, są danymi historycznymi i nie stanowią gwarancji uzyskania podobnych wyników w przyszłości. Wyniki te nie uwzględniają ewentualnego opodatkowania Uczestników oraz ponoszonych przez nich opłat z tytułu zbycia i odkupienia jednostek - zgodnie z Tabelą Opłat dostępną na stronie SantanderTFI.pl.
Wartość aktywów netto niektórych Subfunduszy Funduszu Santander Prestiż SFIO cechuje się dużą zmiennością ze względu na skład portfela inwestycyjnego. Niektóre subfundusze mogą inwestować więcej niż 35% aktywów w papiery wartościowe emitowane, gwarantowane lub poręczane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski. Fundusze nie gwarantują realizacji założonego celu inwestycyjnego ani uzyskania określonego wyniku inwestycyjnego. Przed podjęciem decyzji inwestycyjnej Uczestnik powinien wziąć pod uwagę opłaty związane z subfunduszem oraz uwzględnić ewentualne opodatkowanie zysku. Uczestnik musi liczyć się z możliwością straty przynajmniej części wpłaconych środków.
Dane finansowe Funduszy, opis czynników ryzyka oraz informacje na temat opłat związanych z uczestnictwem w subfunduszach znajdują się w Prospekcie Informacyjnym oraz Tabeli Opłat dostępnych na SantanderTFI.pl i u Dystrybutorów funduszy.
Niniejszy dokument stanowi materiał wewnętrzny i nie może być kopiowany, cytowany lub rozpowszechniany w jakikolwiek sposób bez uprzedniego pisemnego zezwolenia TFI. Informacje zawarte w dokumencie są dobierane zgodnie z najlepszą wiedzą jego autorów i pochodzą ze źródeł uznawanych za wiarygodne, jakkolwiek autorzy nie gwarantują ich dokładności i kompletności. Autorzy zastrzegają, że dokument ma charakter informacyjny i nie może być wyłączną podstawą podejmowania decyzji inwestycyjnych.