Występowanie cykli koniunkturalnych to charakterystyczny element dzisiejszych gospodarek. To zjawisko pojawiania się krótko i średnioterminowych wahań koniunktury przy jednoczesnym zachowaniu wzrostu w długim terminie. Mówiąc prościej – gospodarki generalnie rosną w długim terminie, ale wzrost ten nie jest liniowy. Cechuje go występowanie okresów dynamicznego wzrostu i okresów spowolnienia.
Z punktu widzenia inwestora szczególnie ważne jest to, jak na poszczególnych etapach cyklu kształtuje się sytuacja na rynkach finansowych.
W tym celu warto podzielić cykl koniunkturalny na więcej faz, które rozróżniamy w oparciu zarówno o cechy charakterystyczne dla gospodarki, jak i poszczególnych kategorii aktywów finansowych.
Ożywienie
to okres, w którym inflacja jest umiarkowana i może nadal spadać, a rentowności obligacji są zazwyczaj niskie. Na rynku akcji obserwujemy wtedy wzrosty cen, które mogą być dynamiczne ze względu na to, że ryzyko przedłużającej się recesji maleje.
Pierwsza faza wzrostu (ekspansja)
to moment, w którym sytuacja w gospodarce wyraźnie się poprawia - bezrobocie zaczyna spadać, a zyski spółek rosnąć. Ceny akcji zwykle rosną.
Druga faza wzrostu (ekspansja)
chartakteryzuje się niskim bezrobociem, wysokimi zyskami spółek, rosnącymi wynagrodzeniami i inflacją. Stopy procentowe zwykle zaczynają wzrastać. Rynki akcji rosną, ale mogą być zmienne i nerwowe, ponieważ inwestorzy próbują wykryć oznaki zbliżającej się recesji.
Spowolnienie
gospodarka spowalnia zwykle w odpowiedzi na rosnące stopy procentowe. Inflacja i stopy procentowe zbliżają się do swoich szczytów. Jest to często trudny okres zarówno dla akcji, jak i obligacji, zwłaszcza w początkowej jego fazie.
Recesja
w tej fazie bank centralny luzuje politykę monetarną i obniża stopy procentowe. Firmy zmniejszają produkcję, zyski spadają i rośnie bezrobocie. Rentowności obligacji zwykle spadają (ceny rosną). Ceny akcji mogą na początku spadać, po czym następuje odbicie.
Materiał jest prezentowany w celach marketingowych, nie stanowi umowy ani nie jest dokumentem informacyjnym wymaganym na mocy przepisów prawa.
Materiał nie powinien być wyłączną podstawą podejmowania decyzji inwestycyjnych.
Wartość aktywów netto niektórych subfunduszy funduszy Santander cechuje się dużą zmiennością ze względu na skład portfela inwestycyjnego. Niektóre subfundusze mogą inwestować więcej niż 35% aktywów w papiery wartościowe emitowane, gwarantowane lub poręczane przez Skarb Państwa lub NBP.
Korzyściom wynikającym z inwestowania w jednostki uczestnictwa towarzyszą również ryzyka. Opis czynników ryzyka, dane finansowe oraz informacje na temat opłat znajdują się w prospektach informacyjnych, dokumentach zawierających kluczowe informacje oraz tabelach opłat dostępnych w języku polskim na Santander.pl/TFI/dokumenty i u dystrybutorów funduszy Santander. Streszczenie praw inwestorów znajduje się w prospekcie informacyjnym (Rozdział III, pkt 4).
Fundusze nie gwarantują realizacji założonego celu inwestycyjnego ani uzyskania określonego wyniku inwestycyjnego, a przyszłe wyniki podlegają opodatkowaniu, które zależy od sytuacji osobistej każdego inwestora i które może ulec zmianie w przyszłości. Przed podjęciem decyzji inwestycyjnej uczestnik powinien wziąć pod uwagę opłaty związane z subfunduszem oraz uwzględnić ewentualne opodatkowanie zysku. Uczestnik musi liczyć się z możliwością straty przynajmniej części wpłaconych środków.
Inwestując w fundusze inwestycyjne uczestnik nabywa jednostki uczestnictwa tych funduszy, a nie aktywa bazowe będące przedmiotem inwestycji samego funduszu.
2024 © Santander Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych Spółka Akcyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone. Nazwa Santander i logo „płomień” są zarejestrowanymi znakami towarowymi.
Stan na 03.09.2024 r.